acreditar

acreditar
verbo transitivo/ pronominal
1 Demostrar que algo es cierto:
al presentar sus pruebas, acreditó su afirmación.
SINÓNIMO probar
2 Dar o adquirir fama o reputación:
tras su tercer accidente, se ha acreditado como un conductor peligroso.
REG. PREPOSICIONAL + de, como
3 Designar o asegurar que una persona o cosa es lo que representa o parece.
SINÓNIMO garantizar
4 Proveer a una persona de los documentos que la facultan para desempeñar una misión.
5 Admitir una cosa en pago.
SINÓNIMO abonar
6 COMERCIO Poner una partida en el haber.

* * *

acreditar (de «a-2» y «crédito»)
1 tr. *Demostrar la ↘verdad de cierta ↘cosa: ‘Estas heridas acreditan su valor’. ≃ *Atestiguar. ⊚ Demostrar alguien que tiene cierto ↘derecho. ⊚ Asegurar o demostrar la ↘autenticidad de una ↘cosa: ‘Acreditar la firma. Un documento que acredite la personalidad del solicitante’. ≃ Garantizar. ⊚ («como», delante de un nombre; «para», delante de un verbo) Servir para demostrar que ↘alguien tiene cierto derecho, título o cualidad: ‘Este documento me acredita como propietario indiscutible de la finca. Este título no le acredita para ejercer la medicina en España’.
2 Proveer a la ↘persona que ha de desempeñar una misión, particularmente de representante diplomático, de los documentos que demuestran que es la designada. ⊚ Por extensión, designar a ↘alguien para ↘representante diplomático: ‘El gobierno ha acreditado un representante en Méjico. El gobierno ha acreditado a un antiguo ministro como embajador en el Vaticano. El gobierno le ha acreditado para representar a España en la conferencia de Londres’.
3 («de, en, como, con, por») Dar un acto o el comportamiento de una ↘persona motivo para que sea tenida por lo que se expresa: ‘Esa medida le acredita de buen gobernante. Esa respuesta le acredita de imprudente’. Sin complemento con «de» equivale a dar buena fama o prestigio: ‘Este producto acredita la marca’. ⇒ Afamar, consagrar, decir bien de, decir [o hablar] en favor, favorecer, dar patente de, popularizarse. ➢ Acreditado, afamado, conocido, famoso, nombrado, de nombre, de nota, notable, probado, renombrado, reputado. ➢ Desacreditar. ➢ *Crédito. *Destacado.
4 prnl. Adquirir crédito o fama un producto comercial, un establecimiento, alguien en cierta actividad, etc.: ‘Se ha acreditado como uno de los más destacados especialistas en biología molecular del mundo’.
5 tr. Tomar en cuenta, asentándola en el haber, una ↘partida. ≃ *Abonar.

* * *

acreditar. tr. Hacer digno de crédito algo, probar su certeza o realidad. U. t. c. prnl. || 2. Afamar, dar crédito o reputación. U. t. c. prnl. || 3. Dar seguridad de que alguien o algo es lo que representa o parece. || 4. Dar testimonio en documento fehaciente de que alguien lleva facultades para desempeñar comisión o encargo diplomático, comercial, etc. || 5. Com. abonar (ǁ tomar en cuenta un pago). || 6. Com. abonar (ǁ asentar una partida en el haber). || 7. prnl. Lograr fama o reputación.

* * *

transitivo-pronominal Hacer digna de crédito [una cosa].
► Afamar, dar crédito.
transitivo Dar seguridad de que [una persona] lleva facultades para desempeñar una comisión.
► Abonar.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Mira otros diccionarios:

  • acreditar — acreditár adj. m., pl. acreditári; f. sg. acreditáră, pl. acreditáre Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  ACREDITÁR, Ă adj., s. n. (stat) în care este numit un diplomat. (< acredit …   Dicționar Român

  • acreditar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: acreditar acreditando acreditado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. acredito acreditas acredita… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • acreditar — acreditei o. acreditar em acreditei nele. acreditei nisso …   Dicionario dos verbos portugueses

  • acreditar — acreditar(se) Como transitivo, ‘probar la certeza o realidad [de algo]’ y ‘demostrar que [alguien o algo] es lo que representa o parece’. Además del complemento directo, suele llevar un complemento predicativo introducido por como o de: «Portaba… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • acreditar — v. tr. 1. Dar crédito a. 2. Fazer criar crédito a. 3. Abonar alguém. 4. Autorizar junto de alguém. 5. Crer, ter fé. • v. pron. 6. Criar fama de bom.   ‣ Etimologia: a + crédito + ar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • acreditar — verbo transitivo 1. Demostrar (una cosa) la verdad o la realidad de [otra cosa]: Este hecho acredita su fama. 2. Demostrar (una cosa) la autenticidad de …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • acreditar — 1. tr. Hacer digno de crédito algo, probar su certeza o realidad. U. t. c. prnl.) 2. Afamar, dar crédito o reputación. U. t. c. prnl.) 3. Dar seguridad de que alguien o algo es lo que representa o parece. 4. Dar testimonio en documento fehaciente …   Diccionario de la lengua española

  • acreditar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Servir alguna cosa o alguna acción como prueba de la verdad de algo o como recomendación de la calidad o el prestigio de alguien: Sus obras acreditan a José Gaos como un gran pensador, Estos papeles acreditan la… …   Español en México

  • acreditar — {{#}}{{LM A00583}}{{〓}} {{ConjA00583}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA00596}} {{[}}acreditar{{]}} ‹a·cre·di·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Hacer digno de crédito o probar la certeza: • Acreditó la verdad de su testimonio presentando varios… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • acreditar — Es voz que se emplea de forma equivocada como sinónimo de conseguir: Acreditar una medalla (por: Conseguir una medalla ). No debe confundirse con acreditarse que sí significa lograr: Se acreditó como buen escritor …   Diccionario español de neologismos

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”